Πώς καταλαβαίνουµε ότι η πλήρωση µιας ψυκτικής µονάδας µε ψυκτικό υγρό είναι ικανοποιητική ;

Η πλήρωση µιας µονάδας ψύξης ή κλιµατισµού µε τη σωστή ποσότητα
ψυκτικού ρευστού, είναι µεγάλης σπουδαιότητας για δύο τουλάχιστον λόγους:
1) Γιατί µικρότερη µάζα ψυκτικού που κυκλοφορεί στη µονάδα σηµαίνει
ανάλογη µείωση της ψυκτικής ικανότητάς της. Άρα ο συµπιεστής θα πρέπει να
λειτουργήσει περισσότερο χρόνο για να παραχθεί το συγκεκριµένο έργο. Σε
ακραίες περιπτώσεις µπορεί και να µην ικανοποιηθεί ποτέ η απαιτούµενη
θερµοκρασία στον ψυχωµένο χώρο. Αν τα τυλίγµατα του ηλεκτροκινητήρα
του συµπιεστή ψύχονται µε το ψυκτικό αέριο της αναρρόφησης (περίπτωση
συµπιεστών κλειστού και ηµίκλειστου τύπου), το ψυκτικό αέριο που περνά
από τα τυλίγµατα δεν επαρκεί για την ψύξη του και η µονάδα σταµατά (κόβει)
από υπερθέρµανση των τυλιγµάτων (από το θερµίστορ).

2) Μεγαλύτερη ποσότητα ψυκτικού ρευστού σηµαίνει:
- Αύξηση της πίεσης και της θερµοκρασίας κατάθλιψης, σε ανεπιθύµητα
επίπεδα.
- Αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας.
- Καταπόνηση του συµπιεστή και αδικαιολόγητες φθορές.
- Αύξηση του «λόγου συµπίεσης» και ελάττωση του C.O.P. και του
ογκοµετρικού βαθµού απόδοσης του συµπιεστή.
Οι µέθοδοι προσδιορισµού της σωστής φόρτισης µιας ψυκτικής µονάδας µε
ψυκτικό, είναι οι ακόλουθες:
• Χρησιµοποιώντας το δείχτη ροής (γυαλάκι)
• Μετρώντας την ένταση λειτουργίας της µονάδας
• Ελέγχοντας την υπερθέρµανση
• Ελέγχοντας την υπόψυξη
• Ζυγίζοντας το ψυκτικό (στην περίπτωση που το βάρος είναι γνωστό).
Στη συνέχεια θα αναπτυχθούν οι τρεις πρώτες µέθοδοι, που είναι και οι
συνηθέστερες.
Η µέθοδος του δείχτη ροής
Όταν κατά τη λειτουργία µιας µονάδας, στο δείχτη ροής εµφανίζονται
φυσαλίδες, σηµαίνει ότι το ψυκτικό της µονάδας είναι λιγότερο από το
κανονικό. Έτσι, ακολουθώντας τη σωστή διαδικασία πλήρωσης η
συµπλήρωσης µιας µονάδας µε ψυκτικό, αρχίζουµε να προσθέτουµε ψυκτικό
µέχρι να εξαφανιστούν οι φυσαλίδες από το δείχτη ροής. Τότε η µονάδα µας
θεωρείται ότι περιέχει ικανοποιητική ποσότητα ψυκτικού.




Παρατηρήσεις
α) Κατά τη συµπλήρωση ψυκτικού σε µονάδες µε κάποιο από τα νέα ψυκτικά
ρευστά (HFC) που παρουσιάζουν θερµοκρασιακή απόκλιση (temperature
glide), θα πρέπει να τηρηθούν όλοι οι κανόνες που απαιτεί η µετάγγισή τους.
β) Φυσαλίδες στο δείχτη ροής µπορεί να παρατηρηθούν και όταν η µονάδα
είναι πλήρης από ψυκτικό, από άλλες αιτίες (τσάκισµα του σωλήνα πριν από
το δείχτη ροής κλπ). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η παρουσία φυσαλίδων θα
συνεχιστεί και µετά την ικανοποιητική πλήρωση της µονάδας µε ψυκτικό.
Η µέθοδος του αµπερόµετρου
Στα πινακάκια των συµπυκνωτικών µονάδων ψύξης ή κλιµατισµού, εκτός από
τα άλλα στοιχεία, αναφέρεται και η ένταση του ρεύµατος λειτουργίας (F.L.A)
υπό πλήρες φορτίο. Η ένταση αναφέρεται συνήθως σε θερµοκρασία
περιβάλλοντος 32°c για περίπτωση ψυγείου και 35° C για κλιµατισµό, µε τη
µονάδα φορτισµένη µε την κανονική ποσότητα ψυκτικού ρευστού.


Εποµένως, αν µε ένα αµπερόµετρο τσιµπίδα µετρήσουµε την ένταση της
µονάδας σε κανονική λειτουργία και διαπιστώσουµε ότι η ένταση λειτουργίας
είναι εµφανώς µικρότερη από εκείνη που αναγράφεται στο ταµπελάκι,
αρχίζουµε να µεταγγίζουµε ψυκτικό προς τη µονάδα µέχρι που η ένδειξη του

αµπερόµετρου γίνει ίση µε εκείνη που αναφέρεται στo πινακάκι.


Τότε η µονάδα περιέχει ικανοποιητική ποσότητα ψυκτικού. Βέβαια, η ένταση
ικανοποιητικής πλήρωσης µιας µονάδας µπορεί να διαφοροποιηθεί όταν οι
θερµοκρασίες περιβάλλοντος δεν είναι οι προαναφερόµενες, αλλά µικρότερες
ή µεγαλύτερες. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις γίνονται ανάλογες προσαρµογές,
ώστε να έχουµε το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσµα.
Ελέγχοντας την υπερθέρµανση (µε τη µέθοδο των δυο θερµοµέτρων)
Τοποθετώντας ένα θερµόµετρο στην αρχή του εξατµιστή (t1)( όχι στα λαµάκια
) κι ένα κοντά στο βολβό της εκτονωτικής, µετρούµε την υπερθέρµανση στον
εξατµιστή.


Αν η υπερθέρµανση είναι πάνω από 15 Κ (ή ° C), σηµαίνει ότι το ψυκτικό της
µονάδας είναι λιγότερο από το κανονικό και θα πρέπει να προσθέσουµε
ψυκτικό, µέχρι που η υπερθέρµανση γίνει 8 – 10 Κ, ανάλογα µε το είδος της
µονάδας (κατάψυξη, συντήρηση, κλιµατισµός). Πάντως όχι µικρότερη των 5
K, στην οποία έχουν συνήθως ρυθµιστεί οι θερµοεκτονωτικές βαλβίδες από
τον κατασκευαστή τους.
Παρατηρήσεις
Α) Υποτίθεται βέβαια ότι η επιλογή και οι ρυθµίσεις της εκτονωτικής βαλβίδας
είναι σωστές.



Β) Εκτός των παραπάνω µεθόδων, υπάρχουν και τρόποι διαπίστωσης
ικανοποιητικής πλήρωσης της µονάδας µε ψυκτικό, που έχουν προκύψει από
την καθηµερινή πρακτική των τεχνικών ψύξης, που έχουν βέβαια και τη
θεωρητική τους εξήγηση. Για παράδειγµα σε κλιµατιστικές µονάδες µε R22,
όταν η πίεση αναρρόφησης γίνει 4,5 µε 5 bar, η µονάδα θεωρείται
ικανοποιητικά πληρωµένη, ενώ για µονάδες µε R410Α, η πίεση αναρρόφησης
θα πρέπει να είναι γύρω στα 7 – 8 bar κ.λ.π.
Aπό το βιβλίο
Του. Αντ.Ασηµακόπουλου
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΨΥΞΗΣ
ΚΑΙ
 ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟ




Σχόλια